een nieuw hoofdstukin een lange geschiedenis
De liturgische meubels sluiten qua vormgeving aan op de ronde vormen in ramen, kroonluchters en het houtsnijwerk in de kansel. De kruisende lijnen van het houtwerk refereren aan de kruisende lijnen in de gotische spitsbogen. Door gebruik te maken van hout voor de meubels en koper voor de losse elementen, voegen de meubels zich naadloos tussen de eeuwenoude materialen van de Oude Kerk. Tegelijk onderscheiden ze zich door hun eigen vormentaal; ze zijn het begin van een nieuw hoofdstuk in de lange geschiedenis van het gebouw. Ieder meubel krijgt uiteindelijk een koperen accent in de vorm van bijvoorbeeld Bijbeldrager, doopschaal of bloemenvaas.
doopvont
samenwerking
Voor het hout van het doopvont is gebruik gemaakt van het essenhout afkomstig uit de banken van de gereformeerde kerk in Maasland. Deze gemeenschap is gefuseerd met de gemeente van de Oude Kerk. In het doopvont krijgt het verleden gestalte in het nieuwe liturgische meubilair, een nieuwe toekomst tegemoet.
Het ontwerp van de meubels was onderdeel van een grotere verbouwing van de Oude Kerk, ontworpen door collega-architect Simon Hanemaaijer. De meubels zijn ontworpen en gemaakt in samenwerking met Tim van Caubergh.